අම්මා ඉගැන්වූ පාඩම්. අරපරිස්සම...

 

 අම්මා ඉගැන්වූ පාඩම් අතර ඉතා අනර්ඝ පාඩමකි , අරපරිස්සම . ශතක භාගයක් ගතවූ මේ ජීවිතයේ මෙතෙක් උගත් පාඩම් අතර ඒ වැදගත් තැනක් ගනී.  මම ඒ උගත් පාඩමින් දැනුඳු ඵල ප්‍රයෝජන ගමි.

 මගේ අම්මා යමක් කමක් ඇති පවුලක හැදී වැඩුනියකි. දරුවන් දස දෙනකු සිටි මුත් ඒ සැමට කෑම බීමද , ඇඳුම් පැලඳුම්ද , නිසි අධ්යාපනයද දී නිසි වයසේදී විවාහපත් කරදීමට තරම් මගේ ආච්චි අම්මාත් සීය තාත්තාත් ඇති හැකි අය වූහ. නමුත් කිසිවක් නිකරුනේ බැහැරලන , නිසි දෙයින් නිසි ප්‍රයෝජනය ගෙන මිස ඉවත ලන ඒ අපූරු පුරුද්ද මගේ අම්මාට කොහින් ලැබුනාද තවමත් මම සිතමි.

 අපි කුඩාවුන් සන්දියේ සිටම දුකද සැපද එකසේ වින්දවුන් වෙමු.තාත්තාට පරම්පරාවෙන් හිමිවූ චන්ද්‍රගිරිය නම් වූ ඒ විසාල, පෞරානික නිවසේ එකම  ආදායම් මාර්ගය තාත්තාගේ වැටුප පමනක් වූ නිසාවෙන් අම්මාත් , තාත්තාත් , අයියාත් , මමත්, මල්ලීත් වන පස් දෙනෙක් ගෙන් වූ අප පවුල සුවසේද, තාත්තා පිට රට රැකියාවකට ගිය පසු ඉතා සුව පහසුවද දිවි ගෙවිමු.නමුත් ගෙදර හෝ රටේ ආර්තිකය මොන මොන පෙරලියකට ලක් වුවත් අපිව කිසිම දිනක, කිසිම වේලාවක බඩගින්නේ නොතැබීමටත් කිසිම අඩු පාඩුවක් අපිටනොදීමටත්   අපේ  අම්මා වග බලා ගත්තාය.

හාල් පෙට්ටියෙන් මැන බලා මුට්ටියට දමන සහලින් ඇය නොවරදවා එක් හාල් මිටක් වෙනම මුට්ටියකට දැමුවාය. මතක ඇති කිසිම දිනක අපිට කන්නට බත් මදි නොවූවා සේම ගෙදරට වේලාවේ අවේලාවෙ පැමිනෙන ඕනෑම කෙනෙකුට සන්ග්‍රහ කිරීමට ඇති තරමට බත් ඇගේ මුට්ටියේ ඇත. එසේම එදිනෙදා කෑමට හාල් මදි පාඩු විටක නොවරදවා ඇති තරම් සහල් ඇගේ සහල් සන්චිතයේ ඇත. දුප්පතෙකුට සහල් හුන්ඩුවක් දෙකක් දීමටත් , කුරුල්ලන්ට කෑමට දැමීමටත් මේ සහල් අපිට ප්‍රයෝජනවත් විය.

ගෙදර ඉතුරුවන බත් මගෙ අම්මා කිසිම විටෙක වීසි නොකලාය. පිරිසිදු කුල්ලක හෝ තැටිකය දමන ඉතුරු බත් ඒ උඩින් පොල්කොල කීපයක් රඳවා ගිනි ගහන අව්වේ වේලෙන්නට තබයි. පොල්කොල උඩින් තියන්නේ කපුටන් සහ කුරුල්ලන් ඒ වෙත ඒම වැලැක්වීමටයි. මේ අව්වෙන් කර වෙන්න වේලගන්නා බත් කුඩු කොට, පොල්පැනි සහ ගම්මිරිස් යහමින් යොදා ගුලිකර අග්ගලා සාදයි. මෙම අග්ගලා වැසි කුනාටු සහිත වෙරලබඩ සවස් යාමයන්හී උනු උනු තේ සමඟ අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදී උනු කැවුම් වලටත් වඩා වේගයෙන් අපි තිදෙන ගිල දමමු. ඒ දෙස බලා ඉන්නා මගේ අම්මාගෙ සතුට පිරි දෙනෙත් මට දැනුඳු මැවී පෙනේ.

මුහුදට ආසන්නයේ ජීවත් වූ අපිට මුහුදු මාලුන්ගෙන් අඩුවක් වූයේ නැත. අප ගේ පිටිපස වත්තේ පර්චස් සෑහෙන ගනනක බිම් ප්‍රමානයක් අපේ තාත්තා විසින් මසුන් මරන්නන්ට ධීවර ආම්පන්න , ඔරු , රුවල් රෙදි , දැල් දැමීටට මඩුවක් සදාගැනීමට පරිත්‍යාග කර තිබුනෙන් අපිට ඒ කලගුන දත් ධීවරයන් විසින් බොහො විට මාලු නොමිලේ සැපයුනි. වත්තේ පොල් ගස්ද උවමනා පමන තිබු හෙයින් අපිට අලුත් මාලුත් , පොල් සම්බෝලත් සමඟ තවත් දෙතුන් ජාතියක් අපේ අම්මා අපිට කෑමට දුන්නාය. අහේනි , අසීරු කාල වලදී වත්තෙන් කඩා ගත් කලවම් පලා මැල්ලුම් නොවරදී. කලවම් පලා මැල්ලුමට පැශන් ෆෘට් , කුප්පමේනියා,රනවරා,ඇත් තෝර , පෙති තෝර, මොනර කුඩුම්බිය වැනි කොල වර්ගද, එසේ නැත්තම් කරල් හැබ හෝ පිට සුදු සාරන කොල වත්තෙන්ම සොයා රසට උයයි. අලු කෙසෙල් , වැටකොලු ලෙලි කිසි දිනක විසි නොකරන මගෙ අම්මා කරවල සමඟ ඒවා තෙල් දමයි. මේවා සමඟ බත් පිඟන් දෙක තුනක් වුවද ලේසියෙන්ම වග කිව හැක.

 වාරකන් කාලයේදී අපේ වත්තේ අම්මා විසින් සිටුවා රැකබලාගත් කෙසෙල් ගස්ද පැපොල් ගස් ද හුලඟට බිමට කඩන් පාත්වේ.සමහර කෙසෙල් ගස් මල් දරා සිටී, ලපටි කැන් දරා සිටී.කඩවැටුනු පැපොල් ගස්වල ගෙඩි සී සී කඩය. නමුත් මේවායින් මගේ අම්මා නොපසුබටී. කෙසෙල් මලින් (කෙසෙල් මුව) කූනිස්සන් දමා රසවත් තෙල් දැමුමක් සාදන ඇය, ලපටි කෙසෙල් කැනින් කොස් ඇට දමා ඉතා රසවත්ව කිරට හින්දවූ කරියක් සාදා , ගස් ලබු පොල් දමා මැල්ලුමක් සාදයි. කිසිම දෙයක් නිරපරාදේ වීසි කිරීම මගේ ආදර අම්මාගේ සිරිත නොවේ.

අපිට මුදල් අවශ්‍යතාවයකදී හැමවිටකම ඇය අපිට එමුදල කෙසේ හෝ සොයා දෙයි. ඇගේ අල්මාරියෙ උඩ කොලයක් දමා තිබේ. ඒ ඇය මුදල් සඟවනා රහස් බැන්කුවයි. අපිට කඩචෝරුවක් කන්නට වූ විට අපි ඒ නිසැක ස්ථානයෙන් මුදල් අස්ථානගත කරන්නෙමු. ඈ ඒ හොඳින් දැන සිටියත් ඒ බව විමසා අප තිදෙන අපහසුතවයකට පත් නොකලාය.

අපේ නිල නොලත් වෛද්‍ය වරයාද අපේ අම්මාය. ඇය ලඟ අත් බෙහෙත් , කෙම්  ක්‍රම අටෝ රාසියකි. කට්ටක් ඇනුනොත් පොල් සමඟ කහ, සීනි බඳියි.කට්ට පහුවෙනිදාට කහ පොල් සීනි බැඳි රෙදි පාන්කඩයේ දිස්වේ. මේවා විශ්වකර්ම වැඩය.

ඉඟුරු,සුදුලූනු ගම්මිරිස් කුඩා රෙදි පොට්ට්නියකට දමා හක්කේ තියා කටට යටින් පොල් කටුවක් තබයි. කටේ ,උගුරේ සෙම නූලට අර පොල් කට්ටට බෙරේ. සෙම වැඩි නම් මෙය අත් හදා බැලීමට යෝග්‍යය.

පනුවන් නොසෑදන්න  වලඟසහල් මීපැනියෙන් අඹරා දේ.අපිට කුඩ කාලයේ කිසිදා පනු අමාරු සෑදී නැත්තෙ ඒනිසා බව මම තරයේ විශ්වාස කරමි. දැන් නම් මේ වලඟසහල් පාවිච්චි කරන්නන් තබා ඒ ගැන ඇසූවන් පවා ඇද්දයි මම සිතමි.

අම්මාගේ හොඳම සහ අපි කැමතිම අත් බෙහෙත නම් බඩේ අමාරුවට දෙන එකය. එය සාදන්නේ බ්‍රැන්ඩි වලට , කරඳමුන්ගු, කරාබුනැටි සමඟ ගම්මිරිස් ඇට කීපයක් දමාය. පරන බ්‍රැන්ඩි බෝතලයකට දමා එය හන්ගන්නේ අම්මාගේ අල්මාරියේ යටම තට්ටුවේ කොනකය.අපිට නිතර හැදෙන නොයෙක් තාලයේ බොරු සහ ඇත්ත බඩේ අමාරු වලට එකම විසඳුම එයය.ඇස් වලින් තරුද, කනෙන් දුම්ද බඩේ ගිනිගුලිද සමඟ අමාරුව එක වඩියෙන්ම නිට්ටාවට සුවවේ. වඩිය වනාහී මේස හැන්දෙන් එකකි. නමුත් පසුකාලීනව  අපි තිදෙන , විශේශයෙන්ම අයියා නිතර නිතර බඩේ රුදා වලට ලක්වී මෙම බෙහෙත ලෙඩා විසින්ම වෙදා ගෙන් ඉල්ලන අසාමාන්‍ය තත්ත්වයත්, බෙහෙත් ගබඩාව වෙදා ගේ අනුදැනුමෙන් තොරව ඉබේමෙන් අඩුවී යන තත්ත්වයක් පෙනීගිය නිසාත් ,වෙදා විසින් මෙම අල්මාරියේ බෙහෙත් ශාලාව වසා දමන ලදි.

මම කුඩා කාලයේ සිටම මෝස්තරයට ඇඳීමට ප්‍රිය කලෙමි. මගේ අම්මා අසල්වැසියන්ට ඉතා හැඩටඇඳුම් මසා අමතර ආදායමක් ඉපැයුවාය. මින් ඉතුරු බිතුරු රෙදි කෑලි වලින් ඇය මට මම කියන කියන මෝස්තරයේ ඇඳුම් මසා දුන්නාය. අයියා සහ මල්ලීගේ විශේශ ඉල්ලීමකට, එකල ඉතා ජනප්‍රිය ඇබා බෑන්ඩ් ඒකේ ABBA ලෝගෝව එම්බ්‍රොයිඩර් කර කැප් තොප්පි මසා දුන්නාය. මෙහි බී අකුරු ප්‍රතිවිරුද්ද පැති බලා සිටී. මේ කැප් පලඳා උජාරුවෙන් යන අයියයි මල්ලියි අහල පහල කොල්ලන්ගේ ඉමහත් ඊර්ශ්‍යාවට බඳුන් විය.

අපේ අම්මා මේ සියල්ල කලේ නැති බැරි නිසා නොවේ.අපි සාමාන්‍ය මධ්‍යම පාන්තික පවුලක් වශයෙන් හොඳ ජීවිතයක් ගත කලෙමු. අසනීපයකට බෙහෙත් ගැනීමට අපේ අම්මාගේ අයියා අපෙන් කිසිඳු මුදලක් අය නොකලේය. ඔහු වෛද්‍යවරයෙකි. එසේම අපිට කෑමෙන් බීමෙන්ද අඩුවක් තිබුනේ නැත. මිල මුදල්ද තරමකට ජීවත් වීමට සෑහෙන මට්ටමකට විය. නමුත් මේ අරපිරිමස්මේ පාඩම අපිව යහපත් මිනිසුන් කල බව නම් ඇත්තකි. අපේ අම්මා මේ ආදර්ශයෙන් දුන් පාඩම් දෙස කුඩා ලමයින් ලෙස අපි අවධානයෙන් බලා සිටියෙමු. උගෙත්තෙමු. අද වැඩිහිටියන් ලෙසට අපිට පොලවේ පය ගසා ජීවත් වීමටත් , ඕනෑම ආර්ථික තත්ත්වයකට අනුරූප වීමටත් පෙරහුරුව, ආදර්ශය අපේ අම්මා අපිට ලබා දී තිබේ.

අදද මම මගේ අම්මගෙන් උගත් පාඩම් හැකි පමනින් එදිනෙදා ජීවිතයට යොදා ගනිමි.ඇය අනුව යන්නට හැකි සෑම අවස්තාවේම උත්සාහා කරමි. මගේ ගෙදර අලු කෙසෙල් පොතු, වැටකොලු පොතු කුනු බක්කියට යන්නේ නැත.මම හදන ඉතුරු බත් අග්ගලා මගේ දුවගේ ප්‍රියතම කෑමකි. හැකි සෑම විටම අම්මගේ අත් බෙහෙත් පාවිච්චියට ගමි. මගේ මහත්තයා මුලදී මේ අත් බෙහෙත් ගැන සැකයෙන් බැලුවත් ,දැන් දැන් ඒ බෙහෙත් විශ්වාසයෙන් පාවිච්චි කරයි.

අම්මා අනුව යමින් මම මගේ පුන්චි ඉඩමේ හැකි අයුරින් එලවලු , පලා , මිරිස්, කරපින්චා, තක්කාලි වගා කරමි. අපිට වැවිය හැක්කේ වසන්ත, ගිම්හාන කලයන්හිදී පමනක් වුවත් උත්සාහය අත් නොහරමි.වැඩි ඵලදාව අධි ශීතගත කොට පසුව පාවිච්චියට ගනිමි.

ලැබෙන දේ, ඇති දේ ,පරිස්සමින් පාවිච්චියට ගනිමින් ජීවත් වෙන්න වෙර දරමි. ඒ මගේ අම්මා කියාදුන් පාඩමයි.

අපිට යහමගට ගන්න, හොඳ මිනිසුන් කරන්නට ඇගේ මුලු දිවියම කැප කල මගේ අම්මා නිවනින් නිවී සැනසේවා!

 

මිණි මිණි පොදේ (miniminipode.blogspot.com)

නිලූ සේනාධීර

12.11.23